Προσπερνάμε το στίγμα. Τρέχουμε για τη ζωή.

Χρήστος: Γεια σας, με λένε  Χρήστο Αποστολάκο, είμαι 66 ετών, και πριν ενάμιση χρόνο περίπου διαγνώστηκα με προχωρημένο καρκίνο των πνεύμονων, σταδίου IV, αδενοκαρκίνωμα. Έκτοτε, λαμβάνω μια σειρά από θεραπείες, ξεκίνησα με χημειοθεραπείες, μετά ανοσοθεραπεία και τώρα έχω καταλήξει σε στοχεύουσα θεραπεία χάρη σε έναν βιοδείκτη που έχω κι αυτό το ανέδειξε ο μοριακός έλεγχος, που είναι πάρα πολύ σημαντικός και πρέπει να τον κάνει, κατά την γνώμη μου κάθε ασθενής και συνεχίζω με επιτυχία με αυτήν την μοριακή θεραπεία.

Κι όταν ξεπέρασα το πρώτο σοκ, σαν άνθρωπος, αποφάσισα να σταθώ όρθιος και να αγωνιστώ, κι όχι απλά να δώσω το 100%  αλλά να δώσω παραπάνω. Όχι απλά να κάνω ότι μπορώ, αλλά να κάνω παραπάνω απ’ ότι μπορώ για να νικήσω και να μείνω εδώ για χάρη των δικών μου, των αγαπημένων μου, των πλασμάτων που αγαπώ πάρα πολύ.

Βάσια: Εγώ είμαι η Βάσια, η κόρη του Χρήστου, ο πατέρας μου είναι πολύ σημαντικός για μένα, δεν θέλω να τον χάσω. Ανησυχώ για την υγεία του, αλλά ξέρω πως είναι αγωνιστής και θα τα καταφέρει.

Ο πατέρας μου είδε την ασθένεια σαν μια πρόκληση, μια ευκαιρία να δυναμώσει. Αθλείται καθημερινά, προσέχει τη διατροφή του και προσπαθεί να παραμείνει αισιόδοξος.

Χρήστος: Ναι, η αισιοδοξία είναι πολύ σημαντικό κλειδί, γιατί ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ένας Μαραθώνιος και όχι ένας αγώνας δρόμου.

Βάσια: Και τον τρέχουμε μαζί αυτόν τον Μαραθώνιο!

Χρήστος: Όπως τρέξαμε και τον Νοέμβριο στον Μαραθώνιο, 5 χλμ. μαζί. Βέβαια, όλες οι μέρες δεν είναι ίδιες σε αυτόν τον Μαραθώνιο, αλλά εγώ τρέχω για τη ζωή, τρέχω για να είμαι κοντά στους δικούς  μου, όσο περισσότερο γίνεται. 

Βάσια: Η φυσική άσκηση βοηθά το ανοσοποιητικό και λειτουργεί γενικά ως πρόληψη για οποιαδήποτε νόσο. Σίγουρα, στη διαδρομή του καρκίνου του πνεύμονα υπάρχουν αρκετά εμπόδια, όπως το στίγμα για το κάπνισμα. Ο φόβος και τα αρνητικά συναισθήματα που συχνά συνδέονται με τη συνήθεια του καπνίσματος είναι κάτι που μας ρίχνει ψυχολογικά.

Χρήστος:  Εγώ προσπερνώ το στίγμα. Δεν υπήρξα ποτέ καπνιστής. Υπήρξα πάντα αθλητής. Και γι αυτό, προτείνω και στέκομαι στην άθληση, στην επαφή με τη φύση, στη θετική ψυχολογία.  Στέκομαι σε εκείνα που θα με βοηθήσουν να ζήσω, να πάω μπροστά στη θεραπεία μου και ποτέ πίσω!