Βλέπουμε τον άνθρωπο πέρα από την ασθένεια.

– Μαρία Καλαμπάκα

Γεια σας, ονομάζομαι Μαρία Καλαμπάκα, είμαι 49 ετών και η μητέρα μου διαγνώστηκε στις αρχές Μαΐου του 2022 με εκτεταμένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα.

Αυτή την περίοδο δυστυχώς..αυτό είναι πολύ φρέσκο και πολύ αδυσώπητο. Νοσεί ένας αδελφικός μου φίλος με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, αρκετά επιθετικό. Οπότε είμαστε σε δύο μέτωπα πολέμου αυτή την περίοδο.

Έπρεπε να δείξω πολύ ψύχραιμη. Δεν ήμουν . Δεν αναρωτήθηκα ούτε στιγμή γιατί σε εμάς πάλι; Γιατί έπρεπε να μπούμε κατευθείαν στον πόλεμο.

Το στίγμα, όπως και ο καρκίνος ήρθαν στη ζωή μας με πολύ μεγάλο θόρυβο. Το πρώτο πράγμα που με ρώτησαν: “Καπνίζει η μητέρα σας;” Απάντησα θετικά.

Ο χαρακτηρισμός τότε που άκουσα, με κλόνισε όσο και η ανακοίνωση του καρκίνου.

Στις επόμενες δύο ημέρες αλλάξαμε νοσοκομείο. Το στίγμα όμως παρέμεινε όπως και η απορία: Γιατί δεν το βρήκαμε νωρίτερα; Τι ελλείψεις έχει το παρόν ιατρικό σύστημα στη χώρα μας;

Από την επαφή μας βέβαια με τους επόμενους γιατρούς που ανέλαβαν τη μητέρα μου, έχω μόνο τις καλύτερες εντυπώσεις. Κι αυτό οφείλω φυσικά να το πω.

Συνειδητοποίησα όμως πως το στίγμα του καπνίσματος είναι ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο στον τρόπο που προσεγγίζουμε τον καρκίνο του πνεύμονα. Το στίγμα επίσης είναι μια αιτία που ο κόσμος δεν πραγματοποιεί τους απαραίτητους διαγνωστικούς ελέγχους νωρίτερα, ενώ θα έπρεπε να το κάνει. Νιώθει ήδη ένοχος. Δεν θα πάει να κάνει προσυμπτωματικό έλεγχο.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να υποστηρίζουμε τους ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί με τη νόσο, είτε κάπνιζαν είτε όχι. Και τους οικείους τους. Όλοι αξίζουν και χρειάζονται την αγάπη και τη φροντίδα μας.

Η μητέρα μου δεν είναι απλά άλλος ένας ασθενής. Για μένα είναι τα πάντα. Γιατί θα πρέπει να καταδικάζουμε τον ασθενή και όχι την ίδια την ασθένεια;

Να συζητήσουμε για την πρόληψη. Για τον προσυμπτωματικό έλεγχο. Για την έγκαιρη διάγνωση.

Να βάλουμε τα δυνατά μας όλοι στον αγώνα ενάντια στον καρκίνο του πνεύμονα. Όποια και να είναι η αιτία που τον προκάλεσε. Για να μπορέσουμε όλοι μαζί να τον σταματήσουμε πριν ξεκινήσει.

Ας γίνουμε μέρος της πρόληψης. Όχι της καταδίκης.